Zuil

Zuil
Zuil Zuil Zuil Zuil

Plaats: Almere

Locatie: Station Almere Centrum

Kunstenaar: Peer Veneman

Materiaal: Brons

Jaar: 1987


Beschrijving:

Sinds 1981 wordt voor de publieke gebouwen van de NS die meer dan € 440.000 hebben gekost, 1% van de bouwsom besteed aan een decoratieve aankleding of aan toegepaste kunst. In de hal van station Almere Centrum staat een kunstwerk van de Amsterdamse kunstenaar Peer Veneman. Het kunstwerk is een zuil met ornamentale motieven in dezelfde maat als de kolommen in de hal. De voorstelling is niet plat maar tot stand gekomen door hoogteverschillen. Een afbeelding met hoogte verschillen noemen we een reliëf. Veneman heeft het bas-reliëf uitgevoerd in brons

De sculptuur van Venema verbeeldt geen specifieke stationsthema's. Hij wilde een tegendraads, ‘klassiek-modern’ werk in de nieuwe polder. Vooral door het materiaal gebruik creëerde hij een tegenstelling met de kleurige en snelle wereld van het station. Ook vormt de klassiek aandoende zuil in de stationshal een contrast met de postmoderne grappen van architect Peter Kilsdonk. Het werd daardoor iets anders dan op grond van eerder tentoongesteld werk verwacht mocht worden.

Bronsgieterij Stijlaart vervaardigde het werk.

Bron: Een spoor van verbeelding,150 jaar monumentale kunst en decoratie aan Nederlandse stationsgebouwen.

Kunstenaar

Peer Veneman is in 1952 in Eindhoven geboren. Hij studeerde aan de Academie voor Kunst en Vormgeving St. Joost in Breda. Veneman is een kunstenaar die zich vooral bezig houdt met het maken van sculpturen. Vanaf het begin van de jaren 1980 maakt hij beelden, die abstract noch figuratief zijn. Hij behoort tot de eerste Nederlandse postmodernen. Het werk van Veneman is zeer divers. Een constante factor daarbij is, dat hij in feite nooit twee keer hetzelfde doet. Zelfs niet in één en dezelfde sculptuur. Alle elementen waar een kunstwerk uit bestaat, bekijkt hij van voren af aan. Als beeldhouwer begint het voor hem met een vorm, die hij verder ontwikkelt tot een nieuwe originele vorm. Maar die vorm heeft ook een oppervlak en bestaat in een ruimtelijke constructie, die hij opnieuw van inhoud wil voorzien. Peer Veneman gaat op een eigenzinnige wijze met de beeldhouwkunst om. Zo ontkent de kunstenaar de traditionele scheiding tussen beeldhouwkunst en schilderkunst, door sommige beelden van een `schilderkunstige' huid te voorzien. Hierdoor ontstaat een optische verwarring, omdat de beschildering de aard van het materiaal aan de buitenkant verhult. Rond de eeuwwisseling verruilt hij het brons en lood waar hij veelvuldig gebruik van maakte, voor kunsthars. In 2005 maakte Veneman een nieuwe stap, hij begint met het maken van stoelsculpturen.