Don't wait for me in a borrowed home

Don't wait for me in a borrowed home
Don't wait for me in a borrowed home Don't wait for me in a borrowed home Don't wait for me in a borrowed home Don't wait for me in a borrowed home Don't wait for me in a borrowed home Don't wait for me in a borrowed home

Plaats: Almere

Locatie: Stationsstraat

Kunstenaar: Henk Visch

Materiaal: brons

Jaar: 1988


Beschrijving:

Op de hoek van de Stationsstraat en het Beeldhouwerpad staat een gestileerd bronzen mensfiguur dat gemaakt is door de kunstenaar Henk Visch. Een 1,75 groot kunstwerk van een lopende figuur zonder armen, met ongelijke benen en het hoofd 180 graden gedraaid ten opzichte van de romp dat de titel 'Don’t wait for me in a borrowed' draagt. Het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP) schonk dit beeld in aan de gemeente Almere.

Vanaf 1982 maakte Henk Visch een serie massieve, houten mens- en dierfiguren. De gestileerde mensfiguren kenmerken zich door het ontbreken van een gelaatsuitdrukking. Soms hebben ze geen armen of zijn de benen verlengd en ontstond een gekunstelde houding. Henk Visch weet in zijn beelden juist door de reductie de lichaamstaal te versterken. Het kunstwerk 'Don't wait for me in een borrowed home' behoort ook tot deze serie. In 1988 vertegenwoordigde Visch Nederland op de 43e Biënnale van Venetië. 'Don’t wait for me in a borrowed home' is speciaal voor zijn deelname aan deze internationale kunstmanifestatie ontworpen en is het eerste beeld dat de kunstenaar in brons liet gieten. Het oeuvre van Henk Visch kenmerkt zich door raadselachtigheid, vaak versterkt door titels, zo ook in dit geval, 'Wacht niet op mij in een geleend huis'. De plastiek aan de Stationsstraat is een tweede afgietsel van het beeld dat onderdeel uitmaakte van de presentatie in het Nederlandse Paviljoen. Het werd gegoten bij Koninklijke Eysbouts Klokkengieterij en Kunstgieterij b.v. in Asten.

Het kunstwerk zet mensen op het verkeerde been. Henk Visch heeft de behoefte om verwarring te zaaien en de kijker te prikkelen. Het kunstwerk heeft een gesloten vorm. De figuur heeft geen kleren aan maar is niet naakt. De figuur loopt voorwaarts maar de voorwaartse richting wordt ontkend doordat het hoofd achterom kijkt. Visch heeft hier het omkijken als motief voor zijn kunstwerk gebruikt. Hij wil niet zozeer de zichtbare werkelijkheid in beeld brengen, maar het beeld een metafoor laten zijn voor de realiteit van ervaringen.

Het ABP had flats gebouwd bij de busbaan in Almere Stad en enkele gebouwen rondom De Markt. Ter gelegenheid van het voltooide bouwproject wilde het ABP de gemeente een kunstwerk schenken. Ze gaven de voorkeur aan een plek in de zichtlijn van het Centraal Station en het Stadhuis. De Adviescommissie Beeldende Kunst stelde voor het beeld te plaatsen in de winkelstraat. Het ABP ging hiermee akkoord. Tijdens de officiële opening van het winkelcentrum Stationade werd 'Don't wait for me in een borrowed home' overgedragen aan de gemeente.

Kunstenaar

Henk Visch werd op 18 september 1950 in Eindhoven geboren. Als kind wilde Visch dirigent worden, als tiener toneelspeler. Later ging hij gedichten en liedjes schrijven, waarna hij besloot architect te worden. Van 1968 tot 1972 studeerde hij aan de afdeling grafiek van de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in ’s-Hertogenbosch. Daar volgde Visch lessen van de afdeling grafiek en bezocht kort de afdeling beeldhouwkunst. Tijdens zijn akademietijd ontwikkelde hij een levenswijze van relativering en beschouwelijkheid, die hem ook na het examen niet verlaat. Van 1974 -1984 woonde en werkte Visch in Boxtel. In het kader van de Beeldende Kunstenaars regeling had hij verplichtingen aan deze gemeente en vervaardigd 3 kunstwerken voor Boxtel. Van 1982 tot 1983 verbleef hij in Ateliers PS I in New York. Op uitnodiging van Le Frac de Pays de la Loire nam hij in 1984 deel aan Les Ateliers Internationaux die gehouden werden in L'Abbay Royale de Fontevraud. Van 1984 tot 1987 was hij docent aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam en van 1987 - 1991 was hij verbonden aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht. Van 1995 tot 2001 was hij hoogleraar aan de Staatliche Akademie der Bildende Künste in Stuttgart en vanaf 2005 aan de Hochschule für Bildende Künste in Münster.

Tot 1980 werkte Visch alleen op papier. De meeste van zijn tekeningen zijn in enkele zuivere lijnen neergezet. Ze laten vaak sprookjesachtige figuren zien, die met raadselachtige voorwerpen omringd of in de weer zijn. Kort hield hij zich bezig met glas in lood en glasschilderen. Al zijn werk gaat over staan. In 1980 besloot Visch ook te gaan beeldhouwen. Beeldhouwkunst is voor hem het medium bij uitstek om het lichamelijke mee te verbeelden. Zijn gestileerde figuren ontberen iedere gelaatsuitdrukking, hebben geen armen of maniëristisch lange benen, waardoor er hoe dan ook gekunstelde houdingen ontstaan. Visch heeft een hang naar dubbelzinnige, grillige, vrolijke , bizarre of ongrijpbare beelden. Zijn thema’s ontleend hij meestal aan de realiteit, aangevuld met zijn eigen associaties die deze realiteit oproept. Maar hij maakt de kunstwerken uit zijn herinnering, het is geen realisme. Visch gebruikt meestal verrassende titels. Taal en beeld werken op een bijzondere manier op elkaar in en versterken elkaar. Over de titels van zijn beelden zei Visch: "Het verbinden van de titels aan een werk is een spel waar ik veel plezier in heb, maar het werk bestaat onafhankelijk van de titel. De beschouwer moet alle vrijheid hebben om te zien wat hij wil zien".