Souvenirs van het Oude Land

Souvenirs van het Oude Land
Souvenirs van het Oude Land Souvenirs van het Oude Land Souvenirs van het Oude Land Souvenirs van het Oude Land Souvenirs van het Oude Land Souvenirs van het Oude Land Souvenirs van het Oude Land Souvenirs van het Oude Land

Plaats: Almere Haven

Locatie: Meerveldstraat

Kunstenaar: Sjoerd Buisman

Materiaal: brons

Jaar: 1999


Beschrijving:

In het parkje in de in 1999 aangelegde wijk Meerveld in Almere Haven heeft kunstenaar Sjoerd Buisman in 1999 een kunstwerk gerealiseerd in opdracht van VOF Meerveld (Bemog projectontwikkeling BV en Rabo Vastgoed). In deze nieuwe wijk stonden slechts jonge, niet volgroeide bomen en struiken, waardoor het verschil tussen het oude- en het nieuwe land duidelijk zichtbaar was. Dit nam Buisman als uitgangspunt voor zijn beeldengroep. Sjoerd Buisman is een kunstenaar die vaak de natuur een hoofdrol laat spelen in zijn werk. Hij houdt zich bezig met planten en bomen en de manier waarop ze groeien. Waar andere kunstenaars zich bezighouden met steen, klei, staal of andere materialen, zoekt Sjoerd Buisman naar levende materialen. Voor Almere ontwierp hij een serie van zes monumentale boomstronken. De boomstronken zijn afgietsel van brons van boomresten die hij gevonden had in de eeuwenoude Haarlemmerhout bij Haarlem, waar het beleid erop gericht was de oude bomen te laten liggen. De kunstenaar wil met dit kunstwerk een vergelijking treffen tussen de jonge bossen in Flevoland en het volgroeide bos op het oude land. Als 'Souvenirs van het Oude Land' zijn de bronzen plastieken hier en daar tussen de jonge aanplant in het parkje geplaatst.

Wethouder Henk Smeeman onthulde het kunstwerk op 23 september 2000.

Kunstenaar

Sjoerd Buisman is op 23 maart 1948 in Gorichem geboren. Al jong was Buisman geinteresseerd in de natuur. Hij struinde de uiterwaarden van de Merwede bij Gorichem af, zoekend naar planten die hij bij wijze van biologisch experiment herhaaldelijk verplaatste. Lang twijfelde hij of hij biologie zou gaan studeren of naar de kunstacademie zou gaan. Hij koos voor het laatste. Sjoerd Buisman volgt zijn opleiding van 1965 – 1967 aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam. Daarna studeert hij van 1968 - 1970 aan ateliers '63 in Haarlem. Buisman onderzoekt sinds de jaren zestig natuurlijke groeiprocessen en maakt die op verschillende manieren zichtbaar in zijn werk. Vanaf 1967 t/m 1979 was hij heel experimenteel bezig in de vrije natuur zelf. Hij plantte bijv. bomen onderste boven in de grond, om dan met behulp van foto's de gevolgen te registreren. Het werk van Buisman is over het algemeen non-figuratief. Hij liet zich inspireren door de Arte Povera. In 1969 had Sjoerd Buisman, toen 19 jaar oud, zijn eerste solotentoonstelling. Vanaf 1974 is hij zeven jaar leraar aan de Academie in Rotterdam waar hij in 1967 afstudeerde. Van 1978 – 1981 geeft hij ook les aan de Academie voor schone Kunst & Vormgeving in 's Hertogenbosch. Van 1982 – 1984 geeft hij les aan de Academie voor Kunst & Vormgeving in Arnhem. 

Buisman was de eerste Nederlandse kunstenaar die ging experimenteren met het materiaal dat de natuur laat groeien. Door de levende materialen in allerlei richtingen te sturen groeiden, letterlijk, zijn kunstwerken. Om een andere vegetatie te leren kennen als de Nederlandse maakt Buisman verschillende studiereizen naar de tropen. In 1982 bezocht hij de Philippijnen waar hij de phyllotaxis ontdekte, die vanaf dat moment de belangrijkste inspiratiebron en thema voor zijn werk is. Toen ontstonden de eerste spiraalvormige beelden, de fossiele spiralen en kort daarna de phyllotaxis-beelden, die geïnspireerd waren op de bladschikking van een selderijplant. De fascinatie van Buisman voor de phyllotaxis had vooral te maken met de symboolwaarde van de groeispiraal. Volgens hem staat die voor het continue proces van leven en dood en van groei en ontbinding. De van de phyllotaxis afgeleide spiraalvorm wordt door hem gestileerd en in al haar variaties in zijn werk toegepast. Staand, gestapeld, verzonken in de aarde, liggend of als doorsnede, maar altijd voldoen de sculpturen aan een bepaalde wetmatigheid. Ze hebben de verschijningsvorm van knoppen, stengels en bomen en bestaan uit segmenten die geplaatst zijn volgens het spirale groeiprincipe. Buisman voerde zijn phyllotaxis beelden uit in brons, beton, hout, gietijzer en papier-maché. Rond 2000 doet de ‘ouroboros’, de slang die in zijn eigen staart bijt en zo naar onsterfelijkheid en een nieuw begin verwijst, zijn intrede in Buismans werk. Ook dit thema is te herleiden tot het principe van de spiraal. Sinds 1985 woont en werkt Sjoerd Buisman in Amsterdam en La Ferrière-Duval, Normandië. In de Amsterdamse Pijp biedt een 19e eeuws fabriekspand onderdak aan zijn atelier.

Phyllotaxis beelden van Sjoerd Buisman zijn onder andere te vinden in Haarlem (1985), beeldenpark van het Kröller Müller museum in Otterlo (1987), Diepenheim (1990), Gouda (1991), Emmeloord (1992), Groningen (1994) en Den Haag (2003). In Almere bevindt zich het kunstwerk 'Souvenirs van het oude land' (1999).

In 2003 kreeg Sjoerd Buisman de A. Roland Holst-Penning toegekend voor zijn gehele oeuvre.