Negen Leunblokken
Plaats: Almere Waterwijk
Locatie: Leeghwaterpad
Kunstenaar: Herman Makkink
Materiaal: beton, gietijzer
Jaar: 1988
Beschrijving:
Tot het midden van de jaren '80 van de twintigste eeuw kregen kunstenaars van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders voor de monumentale kunstwerken steeds een lokaal gebonden opdracht: "wat zou je voor die plek maken". Per 1 januari 1984 werd Almere een gemeente. De nieuwbakken gemeente Almere sloeg een nieuwe koers in. De Adviescommissie voor Beeldende Kunst werd ingesteld die op atelierbezoek ging, op zoek naar bijzondere beelden voor ergens in de stad. Eind jaren tachtig bracht de kunstcommissie, die bestond uit voorzitter Rob Schaeffer, de heren Bas Maters, Cornelis Rogge, Brans Stassen en secretaris Kees Flore, een bezoek aan de werkplaats van Herman Makkink in Amsterdam. Daar stond de mystieke beeldenkring de Negen Leunblokken die de commissie erg aansprak. De kunstenaar bezocht de plek aan het Leeghwaterpad en maakte datzelfde beeld nog een keer, maar nu bijna tweemaal zo groot om het beter tot zijn recht te laten komen. Op 17 september 1987 schreef Herman Makkink in een brief aan Kees Fores het volgende:
Het kunstwerk bestaat uit een ovalen, uit blokken opgebouwde wand van gepigmenteerd beton. Op de wand staan gietijzeren koppen.
Makkink was zeer geïnteresseerd in oude culturen. Zijn beeldtaal verwees vaak naar ruïnes, waarvan de vreemde, niet direct te plaatsen vormen sterk contrasteren met de directe omgeving. De sculptuur aan het Leeghwatepad is symbolisch voor de strijd die Almere geleverd heeft om te kunnen ontstaan. Het ovaalvormige kunstwerk wijkt op één punt uiteen en daar ligt een uitnodiging voor de beschouwer om de wereld van het beeld te betreden. Bij de aankoop van het kunstwerk schreef Herman Makkink het volgende: "Zoals de Zeeuwse leeuw zich boven de banen verheft en de stad Almere zich heeft weten af te duwen van de zeebodem, zo probeert de ijzeren geest van het beton zich te ontworstelen aan de druk van samengekitte kiezel. De geest ontstijgt de materie en tegelijkertijd daalt de ziel in".
Bronnen: Beelden in Almere, almere cahier 5; digitaalerfgoed.almere.nl
Kunstenaar
Herman Makkink is op 21 oktober 1937 in Winschoten geboren. Van 1955 – 1959 studeerde hij aan de Rijksuniversiteit Groningen chemie. Vervolgens maakte hij een wereldreis. In 1961 raakte hij in Japan geïnteresseerd in kunst. In de Verenigde Staten zag hij in 1965 de art boxen van Joseph Cornell. Dit was voor hem de aanleiding om zijn eerste assemblage van schroot te maken.
In 1967 vestigde hij zich in Londen. Hier leerde hij de basistechnieken van het beeldhouwen terwijl hij als technisch assistent werkzaam was aan the London College of Printing. In 1971 had hij zijn eerste solotentoonstelling. In die tijd maakte hij furore met zijn erotische sculptuur Rocking Machine en zijn dansende, naakte Christusfiguren, Christ Unlimited, die Stanley Kubrick gebruikte in zijn film A Clockwork Orange. Metselwerk speel een belangrijke rol in het werk van Makkink. Het gebruik van metselwerk heeft zijn oorsprong in Makkinks interesse voor resten van oude culturen en ruïnes.
In 1972 vestigt Makkink zich in Amsterdam. In 1986 was hij gastdocent aan de ArtEZ Academie voor beeldende kunsten Arnhem. Van 1987 - 2000 was hij als docent verbonden aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Sinds 1995 werkte hij afwisselend in Ligurië (Italië), Suffolk (Engeland) en Amsterdam en vestigde zich in 1999 in het zuidoosten van Engeland. Eén dag voor zijn 76ste verjaardag overleed Herman Makkink op 20 oktober 2013 in Amsterdam