Buitenwand
Plaats: Lelystad
Locatie: Oostranddreef
Kunstenaar: Alfred van Werven
Materiaal: steen
Jaar: 1973
Beschrijving:
Op de Ölandhorst, gebouwd door architect J.A. Reyes, zijn de ornamenten (versieringen) aangebracht door de kunstenaar Alfred van Werven. Het is gemaakt van Ölandsteen, dat afkomstig is van het Zweedse eiland Öland in de Oostzee. Onze voorvaderen kwamen daar met hun schepen om handel te drijven en namen de Ölandsteen als ballast mee terug. Het kunstwerk valt al van verre op. De wanden van het gebouw zijn bedekt met steen mozaïeken in roze en grijze tinten, die zich binnen in het gebouw voortzetten. Een samenspel van steen, platen, brokken, tegels, dwars in de muur gezette schijven. Er is een grote variatie in de stenen, ook wat de kleur betreft. De verschillen in kleur ontstaan niet door verschil in steensoorten, maar is een kwestie van leeftijd. In de ontwerpschetsen van de kunstenaar was nauwkeurig plaats en kleur van elke steen bepaald. Links van de hoofdingang is duidelijk een vogelachtige figuur te herkennen in een 'landschap' van boomachtige vormen. Architect Reyes had grote bedenkingen tegen deze enorme hoeveelheid stenen. Zou het gebouw die vracht wel kunnen dragen? Maar de opdrachtgever, het bestuur van de B.V.IJ. wilde dit object toch tot stand zien komen. Gelukkig kreeg Reyes achteraf ongelijk.
Kunstenaar
Alfred August van Werven werd op 13 oktober 1920 in Nijmegen geboren als zoon van Johan van Werven en Amalie Luise Meijer. Hij volgde vier jaar lang een opleiding voor de acte MO tekenen aan de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam. Daarna aan de Academie in Den Haag een jaar grafiek. Tenslotte volgde Van Werven aan de Hochschule für Kunst und Gestaltung in Graz een jaar beeldhouwen. Daar trouwde hij in 1945 met Edith Hofer, maar dit huwelijk werd in 1949 alweer ontbonden.
In 1950 verruilde Van Werven Rotterdam als woonplaats voor het Drentse Zuidwolde. In 1951 hertrouwde hij met Christina Berendina Hamer. Uit dit huwelijk werden drie zonen en een dochter geboren. In 1964 vestigde het gezin zich in Lutten waar zij hun intrek namen in villa Eikenoord. Hier verzamelde Alfred van Werven een groep kunstenaars om zich heen, onder de naam Internationale Werkgemeenschap Eikenoord, die hij in artistiek opzicht wist te inspireren en met wie hij over nieuwe ontwikkelingen kon filosoferen. Na een jaar of vier vertrok Van Werven naar de Duitse plaats Kirchlinteln, om deel te nemen aan een project voor een kunstenaarscentrum. Nadat dit project niet van de grond kwam, keerde hij rond 1970 terug naar Nederland en vestigde zich op het nieuwe land in Lelystad.
Alfred van Werven had een veelzijdige opleiding genoten wat resulteerde in een grote variatie aan scheppingen. Hij schilderde, tekende, beeldhouwde, etste, lithografeerde, emailleerde en maakte hout- en koper gravures. Daarnaast was hij een belangrijk beeldend kunstenaar op het gebied van de monumentale kunst en binnenhuisarchitectuur voor scholen, kerken en openbare gebouwen. Van Werven werkte verhalend in een figuratieve, sterk gestileerde stijl. Zijn docentschap aan de Technische Hogeschool in Stuttgart stelde hem in staat om zijn ideeën op inspirerende wijze over te dragen aan anderen. Op zijn beurt vond hij zijn inspiratie bij Zadkine, Gauguin en Rietveld. Van Werven was een integer en gedreven kunstenaar die zich niet voor honderd, maar voor heel veel meer procent inzette. Die als het moest tegen iedereen inging om het werk zo te volvoeren zoals hij dacht dat het goed was. Een grote man met wapperende haren, grote handen die het meest precieze werk konden uitvoeren. Iemand die van tevoren wist dat zijn tijd afliep, en als een bezetene aan het werk bleef. Alfred van Werven stierf na een langdurige ziekte op 14 november 1977 in Zwolle, op de leeftijd van 57 jaar. (Bron: overlijdensadvertentie De Telegraaf 15 november 1977) Hij werd begraven op de Algemene Begraafplaats in zijn woonplaats Lelystad. De begrafenis vond op 17 november plaats vanuit Crematorium en Uitvaartcentrum Ölandhorst waarvoor hij in 1973 de indrukwekkende voorgevel ontworpen had.
Van Werven heeft de Provincie Flevoland heel veel werk nagelaten. In Dronten maakte hij in 1968 de 72 meter lange wandfries 'Ontstaan van de Polder'. Voor de begraafplaats vervaardigde hij een raam, dat niet meer aanwezig is. Voor het Kerkcentrum de Ark (1965-1967) maakte Van Werven de ramen met de voorstelling Ark van Noach', de preekstoel, de avondmaalstafel, het doopvont en de mobile. In kerkcentrum De Voorhof (1964) in Biddinghuizen zijn het glas-applique 'De Levensboom' en sculpturen van zijn hand. Voor de eerste lagere school aan de Waddenlaan in Lelystad, die onder de naam 'De Almere' in 1967 van start ging, maakte Alfred van Werven verschillende reliëf wandschilderingen, die bij de sloop van het schoolgebouw in 2013 verloren zijn gegaan. Verder vind je in Lelystad de sculpturen ‘Goddelijke Hand’ (1971), 'Tweeklang' (1977) en naar alle waarschijnlijkheid 'Wegwijzer' (ca. 1973). Daarnaast maakte hij het steenreliëf op de buitenwand van crematorium de Ölandhorst en ontwierp hij voor een inmiddels gesloopte school de sgraffito 'Overstapje''. Voor een kleuterschool in Nagele maakte Van Werven het wandreliëf 'Klimop' en voor de (gesloopte) christelijke school aan de Mercuriusstraat in Emmeloord het wandkunstwerk 'de Morgenster' dat, evenals het kunstwerk 'Klimop', de naam van de school verbeeldde.