Bouwkunst in Emmeloord

Het eerste stedenbouwkundig ontwerp voor Emmeloord, dat dateert uit 1941, is gemaakt door het architectenbureau Granpré Molière, Verhagen en Kok. Het ideaalbeeld van deze architecten was een Oudhollands stadje. Van 1942 tot 1948 was ir. Cees Pouderoyen (1912-1993) als architect-stedenbouwkundige werkzaam bij de Directie Wieringermeer. Hij werd belast met de verdere planvorming van de stad. Emmeloord is ontworpen als centrumstad van de Noordoostpolder. Ze is gebouwd op de plaats waar de Urkervaart, de Zwolse vaart, de Espelervaart en de Lemstervaart bij elkaar komen. De hoofdstructuur bestaat uit een assenkruis met op de kruising het centrale plein de Deel, waar een raadhuis en een poldertoren gepland waren. Rondom de Deel zijn kantoren en openbare gebouwen gegroepeerd en het winkelgebied aan de Lange Nering. De winkelbebouwing is een voorbeeld van de architectuur van de jaren '50 - '70. Door luifels was een onderscheid tussen winkels en bovenwoningen aangebracht. Het centrumgebied wordt omringd door kleinschaliger woonwijken met in iedere wijk een groene brinkruimte. Om het stedelijk karakter van Emmeloord te versterken hadden de ontwerpers langs de belangrijkste verkeersassen hogere bebouwing gepland. De meeste woningen, wanden van de winkelstraat en de kerken in het centrum zijn vormgegeven in de stijl van de Delftse School, maar Emmeloord kent ook modernistische architectuur en vele tussenvormen hiervan.

Bouwwerken die als cultuurmonument zijn aangemerkt worden onder cultureel erfgoed beschreven.

Klik op de foto voor de beschrijving.