Aardrijkskundige namen

Beschrijving:

In december 1950 heeft de minister van Verkeer en Waterstaat Derk Gerard Willem Spitzen (1896-1957), de aardrijkskundige namen in de Noordoostpolder vastgesteld. Verschillende wegen en tochten ondergingen naamsveranderingen. Aan enkele wegen ten zuid-oosten van de Urkervaart werden namen van verzetsstrijders gegeven. De Ankerweg werd Hannie Schaftweg, de Stobbenweg kreeg de naam Johannes Postweg en de Kapelsweg, werd Han Strijkelweg. De evenwijdig aan de Urkervaart lopende Visseringweg, die deze wegen met elkaar verbindt, kreeg de naam Karel Doormanweg. De ten zuidwesten lopende Kloosterweg werd naar Titus Brandsma vernoemd en kreeg de naam Prof. Brandsmaweg. Aan de vele militaire vliegtuigen die in de oorlogstijd in de polder neerkwamen herinnert de Vliegtuigweg. Een deel van de Zuiderringweg moest hiervoor zijn naam afstaan. Het tweede deel van deze Zuiderringweg heet nu Sloefweg en een weg die tot dan toe Enserweg heette heeft de naam Zuiderringweg overgenomen. Een Pilotenweg is er ook. Deze naam heeft de naam Westerweg verdrongen, waarmee een weg ten westen van Emmeloord werd aangeduid. De Lange Weg, evenwijdig aan de Espelervaart en Creilervaart werd Onderduikersweg en het Lange Pad werd Onderduikerspad. De Hoekweg, tussen de werkkampen Rutten en Schoterbrug, werd Polenweg. Vlak na de oorlog deed het verhaal de ronde dat de springladingen, die de Duitsers wilden gebruiken om de polderdijken op te blazen, onklaar waren gemaakt door drie Poolse hulpsoldaten. Nader onderzoek wees echter uit dat de explosieven nooit geplaatst zijn. Aan de tochten, die evenwijdig aan of in de nabijheid van deze wegen lopen, zijn veelal dezelfde namen gegeven. Zo zullen de nieuwen namen de herinnering levendig houden aan de oorlogstijd, toen de Noordoostpolder een centrum was van onderduikers en illegaal werk