Cultureel erfgoed in Espel.

Door de naoorlogse uitbreiding van het aantal dorpen in de Noordoostpolder van vijf naar tien vroegen sommige zich af of de Bouwkundige afdeling van de Directie Wieringermeer hiertoe wel voldoende uitgerust was. In een brief aan de Directie schreef Grandpré Molière: "Het architectonisch peil (......) de stedenbouwkundige bezetting en de organisatie zijn ontoereikend", (zodat het beter was) "de opdrachten in handen te geven van particulier architecten-bureaux". Deze raad werd door de Directie Wieringermeer deels opgevolgd door het ontwerp van de dorpen Kraggenburg, Rutten, Espel en Tollebeek uit te besteden. Het stedenbouwkundig plan van Espel werd gemaakt door Marinus Duintjer (1908-1988) uit Amsterdam en werd in 1953 goedgekeurd. De bouw startte in 1956. Espel is ontworpen als langswegdorp aan de oostzijde van de dorpenring, die de kernen Espel, Creil, Bant, Luttelgeest, Marknesse, Kraggenburg, Ens, Nagele en Tollebeek verbindt. De ring is een cruciale dragende structuur die de concentrische opbouw van de Noordoostpolder volgt.

Espel is rechthoekig van opzet. De dorpskern wordt bepaald door een T-vormige groene brink. Aan het einde van de taps toelopende ruimte staat het voormalige Protestantse kerkcentrum Una Sancta en aan de noordzijde de tot woonhuis verbouwde voormalige Rooms Katholieke kerk. Aan de zuidzijde was door Duintjer een Gereformeerde kerk gepland die nooit gebouwd is. 

Klik op de foto om naar de beschrijving te gaan. 

Object: Loswal Espel

maker: Directie Wieringermeer

jaar: 1953