Cultureel erfgoed in Bant

Het verkavelingplan voor de Noordoostpolder uit 1937 ging uit van een krans van 5 dorpen rondom het centrum Emmeloord en verspreid een aantal gehuchten voor landarbeiders. Later werd het aantal dorpen bijgesteld naar zes, zeven en uiteindelijk tien dorpen. Bant ontstond toen de Directie Wieringermeer van een zeven-dorpen-plan overstapte naar een tien-dorpen-plan. Bant werd ontworpen omdat in het grote gebied ten noorden van Emmeloord een woon- en verzorgingskern nodig was. Het stedenbouwkundig plan is van ir. Th. G. Verlaan en werd in 1950 goedgekeurd door de Directie Wieringermeer. De architectonische verschijningsvorm is typerend voor de door de Directie Wieringermeer ontworpen dorpen. 

De eerste woningen verrezen in 1951. Verlaan ontwierp Bant op de scheiding van twee verkavelingsblokken in de polder. Het dorp is gesitueerd nabij het kruispunt van de dorpenring en de doorgaande weg van Emmeloord naar Lemmer. Opvallend was dat Bant een langerekt dorp werd zonder doorgaand verkeer. Bant is dan ook een zogeheten langswegdorp. De centrale brink, Het Midden, staat haaks op de weg Emmeloord-Lemmer die de groene ruimte doorkruist. Bant is het enige polderdorp dat niet aan het vaarwater is gelegen, derhalve kwam het industrieterrein met de loskade op enige afstand van het dorp te liggen. In de eerste helft van 1951 werd aan de Friesch-Groningsche Coöp. Suikerfabriek te Groningen een vergunning verleend voor het bouwen van een weegbrug bij de loskade.

Bant kent één gemeentelijk monument, de Bantsiliek. De beschrijving is onder de categorie bouwkunst te vinden. Het overige cultureel erfgoed bevindt zich in de omgeving van het Kuinderbos. Klik op de foto's voor de beschrijving.