zonder titel

zonder titel
zonder titel zonder titel zonder titel zonder titel zonder titel zonder titel zonder titel

Plaats: Swifterbant

Locatie: Elandweg 40

Kunstenaar: Wim Korvinus

Materiaal: metaal / bakstenen / gras

Jaar: 1985


Beschrijving:

De opdracht voor dit kunstwerk kreeg Wim Korvinus in 1984 van de Rijksgebouwendienst. Het Rijk reserveert ongeveer 1% van de bouwsom voor kunst. Het object bestaat uit drie opgeworpen dijkjes die aan één zijde met klinkers bestraat zijn. Uit elk dijkje steekt een geknakte metalen stang omhoog. De stangen staan schuin en maken elk een andere hoek met het maaiveld. Alsof deze eeuwig in het polderlandschap waaiende wind invloed op het kunstwerk heeft gehad.

Het idee voor het beeld ontstond letterlijk ter plaatse. In dat winderige, uitgestrekte gebied. ,"Dat het daar Elandweg heet vond ik al zo mooi'', vertelt de kunstenaar. "Alsof het een eindeloze steppevlakte in het hoge noorden is. En dan die proefboerderij, een afdeling van de Landbouwuniversiteit Wageningen, waar ze met bijna overdreven precisie allerlei gegevens over de bodem bijhouden in tabellen. Ik kreeg er allerlei associaties, die leidden tot waanzinnig veel concepten voor een beeld op die plek. Uiteindelijk hebben al die verschillende concepten geleid tot een wat hybride samenvoeging van verschillende elementen. Allereerst dat idee van een versneld perspectief. Ik probeer het ritme van dieptewerking te veinzen. Ten tweede is er het scheve van de drie objecten, daar blijft je oog op hangen. Je registreert dat het geen gewone lantaarnpalen zijn, maar die scheefheid, die geknakte vormen kloppen wél in zo'n winderige omgeving. Je ziet dat ook aan de rand van maïs- en korenvelden, van die geknakte vormen. En ten slotte, als je nóg beter kijkt, dan zou je ook kunnen bedenken dat de drie vormen, die alle drie in een soort opgeworpen dijkje verankerd zijn, iets te maken hebben met het bewerken van de grond. Alsof er ter plekke een soort voren wordt getrokken. Maar je hoeft dat er allemaal niet in te zien, natuurlijk. Ik hoop dat het beeld ook zonder die concepten visueel houvast biedt. Ik denk het wel, eerlijk gezegd. Het heeft iets onschuldigs, iets natuurlijks ook. Een silhouet is nu eenmaal prettig om naar te kijken. En het past goed tegen de achtergrond van zo'n vlakte. Het kan wel, vind ik". Bron: Trouw

Uit zijn toelichting op het kunstwerk blijkt dat Korvinus zijn inspiratie zocht in het landschap. Uit de vele ideeën die bij hem opkwamen koos hij tenslotte voor het benadrukken van de perspectief. "In zo’n landscap wordt je oog altijd getrokken naar het perspectief. Ik wilde proberen zo’n perspectief te versnellen, om als het ware een extra horizonnetje te maken, terwijl je ook de echte horizon houdt". Daarom heeft hij gekozen voor stangen die verschillen in grootte, 8,5 m, 6,5 m en 4,5 m lang.

Het kunstwerk verwijst ook naar de functie van de ir. A.P. Minderhoudhoeve. Dit is een proefboerderij van de Landbouwhogeschool Wageningen. De metalen stangen trekken voren in het polderlandschap, alsof een reus het land van de proefboerderij heeft geploegd. De Minderhoudhoeve heeft zijn naam te danken aan ir. A.P. Minderhoud, de eerste landdrost van de Zuidelijke IJsselmeerpolders.

Kunstenaar

Wim Korvinus is in 1948 in Beesterzwaag (Friesland) geboren. Van 1967 – 1971 heeft hij aan de afdeling monumentale vormgeving aan de Hogeschool voor Kunsten (HKA) in Arnhem gestudeerd waar hij o.a. les had van Berend Hendriks. Korvinus is aan deze Hogeschool docent geweest evenals aan de Academie voor Bouwkunst in Rotterdam.

De kunstenaar heeft een groot aantal omgevingsobjecten op zijn naam staan. Zijn werk is vrijwel altijd aan een bepaalde situatie gebonden en de keuze van het materiaal laat hij daarvan afhangen. Heel bewust kiest hij voor eenvoudige beeldtaal zodat zijn werk begrijpelijk is.

Korvinus voelt zich betrokken bij degene die met zijn werk te maken zullen krijgen. Dat blijkt onder andere uit het beeld dat hij maakte in Grave en dat door blinden ‘met de handen bekeken’ kan worden. Meer werk is te vinden in o.a. Nijmegen en zijn woonplaats Arnhem.