.

boucharderen
Bronner
Jan Bronner was van 1914-1947 hoogleraar Beeldhouwkunst aan de Rijksacademie voor Beeldende kunst in Amsterdam. Bronners credo luidde 'beeldhouwkunst is architectuur, architectuur is beeldhouwkunst'. In zijn ogen was de sculptuur die in verband stond met de bouwkunst, de moeder der kunsten, de enige ware vorm van beeldhouwkunst. Voor de lessen in de compositieleer koos hij hoofdzakelijk onderwerpen uit de Griekse mythologie en de Bijbel, terwijl in zijn onderricht van de techniek de nadruk lag op het werken in hout en steen direct naar de natuur, de zogeheten 'taille directe'. Wat Bronner nastreefde, was niet het kopiëren van een model, maar het maken van een beeld als een organisch bouwwerk, tot stand gekomen door 'edel handwerk in edel materiaal'. De beeldhouwer was naar zijn mening ten slotte kunstenaar en ambachtsman tegelijk: zowel het ontwerp als het beeld dat naar voorbeeld van het ontwerp ontstond, diende hij zelf uit te voeren. In zijn theoretisch onderricht besteedde Bronner veel aandacht aan de anonieme bouwplastiek uit de middeleeuwen en de moderne Franse sculptuur. Bronners academische opleiding met figuratieve, klassieke beelden verraadde de voorliefde voor Rodin. Veel door Bronner opgeleide beeldhouwers haalden hun inspiratie uit beelden van de Franse beeldhouwers Maillol en Despiau die niets met architectuur van doen hadden. Zij boetseerden steeds meer torso’s, realistische naakten en portretten op sokkels. De eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog heeft deze klassiek georiënteerde lijn zich in eerste instantie voortgezet. De klassieke lijn was niet alleen zichtbaar in vrije beelden, maar werd ook gebruikt voor bouwbeelden.
brons
bronsgieten
Bronzen beelden
bun
C14 datering
C14-dateringsmethode
Campendonk
carrara-marmer
cartouche
chamotte
circe-perdue
ciseleren
citer
compositie
consistorie
constructie
constructivisme
constructivisten
constructivistisch
construeren
contra posto
cookie
cortenstaal