Windwijzers in Bant

Toen de Noordoostpolder in 1942 droogviel stond de verzuiling in Nederland nog rechtovereind. Alle dorpen moesten in godsdienstig opzicht een afspiegeling van de verzuilde landelijke bevolking zijn. Daarom werd door de Directie Wieringermeer in ieder dorp drie kerken en bijbehorende scholen gepland. In Bant werden in de jaren 1950 een gereformeerde kerk, een Nederlands hervormde kerk en een katholieke kerk gebouwd. De kerkgebouwen moesten naast hun geestelijke, een esthetische en visuele rol spelen in het dorp. Daarom kregen ze een vrije en goed zichtbare ligging op de uiteinden van het dorp. Op de nok van de gereformeerde kerk stond een Hugenotenkruis, een kruis dat van oorsprong een teken was waaraan Franse protestanten, de hugenoten, herkend konden worden. Na de Tweede Wereldoorlog werd het een belangrijk symbool voor Protestants Nederland. Het centrum van het kruis wordt gevormd door vier vlammen die samen een Maltezer kruis vormen, een achtpuntig kruis dat gedragen werd door de ridders van de Johannieterorde. De vier harten tussen de armen van het Maltezer kruis verwijzen naar liefde in het algemeen en de liefde voor het Evangelie in het bijzonder. De harten zijn open en staan voor toewijding naar het Woord van God. De twaalf punten die het kruis in totaal telt staan symbool voor De Twaalf Artikelen des Geloofs, de centrale geloofsbelijdenis uit het christendom. De duif onderaan het kruis is het zinnebeeld voor de Heilige Geest die neerdaalde uit de hemel tijdens de doop van Jezus in de Jordaan. Nadat het kerkgebouw van de gereformeerde kerk als woning in gebruik werd genomen is het Hugenotenkruis van het dak verwijderd en in de tuin van de Bantsiliek neergezet. De toren van de hervormde kerk heeft nooit een bekroning gehad. Alleen de kerktoren van de H. Ludgerus, de tegenwoordige Bantsiliek, heeft als bekroning een windwijzer, ook wel windvaan genoemd.

Klik op de foto om naar de beschrijving te gaan.

titel: Windwijzer Bantsiliek

maker: fa. D. Reeker

jaar: 1956