Burlboeien

Burlboeien
Burlboeien Burlboeien Burlboeien Burlboeien Burlboeien

Plaats: Dronten

Locatie: Het Gangboord

Kunstenaar: Rob van den Broek

Materiaal: hout, staal

Jaar: 2009


Beschrijving:

In de zomer van 2008 werd in Natuurpark Lelystad voor de vierde keer de tentoonstelling 'Natuurkunstpark' georganiseerd, een project van de Kunstenaars Vereniging Flevoland (KVF) in samenwerking met Het Flevo-landschap. Het thema van de tentoonstelling was BURL. Bij dit woord, een woord dat eigenlijk geen goed Nederlands is, gaan de gedachten als eerste uit naar het werkwoord ‘burlen‘, het bronstig loeien dat herten doen. In september begint de bronsttijd van de edelherten. Mannetjes gaan op zoek naar een vrouwtje. Om indruk te maken, brengen ze een geluid voort dat burlen wordt genoemd. Het edelhert met de zwaarste en hardste burl wint de strijd.

In opdracht van KVF heeft de kunstenaar Rob van den Broek uit Zeewolde het kunstwerk Burlboeien gemaakt. Toen hij het thema van de tentoonstelling hoorde moest hij direct denken aan de boeien die op zee drijven om schepen te waarschuwen voor gevaarlijke plekken. De boeien maken geluid, ze brullen en worden brulboeien genoemd. Burlen is ook een soort brullen. Van den Broek heeft in een scheepvaartopslag 4 brulboeien gevonden waarmee hij een object heeft gemaakt. De boeien zijn “gewapend” met grote spiesen. De lans als teken van de strijd en van de mannelijkheid. De boeien staan in een vierkant op een grasveld, als lokplek. De punten van de spiesen neigen naar elkaar, net als de herten klaar voor de strijd met elkaar. De bovenkanten van de boeien zijn geschilderd in herfstkleuren, om de bronsttijd te benadrukken.

De installatie bestaat uit 4 stalen boeien, met een lans van essenhout. In de boeien is een elektronisch element gebouwd, waardoor het geluid van het burlende klinkt. In 2009 is het kunstwerk 'Burlboeien' door de gemeente Dronten in de permanente collectie opgenomen. 

De dichter Hein Walter schreef bij het kunstwerk het volgende gedicht:

Ik zie ze nog boeiend en brullend, 
kolkend en klokkend, elkaar
in golven belagend, opjagend,
bestokend als jeugdige bokken,
getijden trotserend met lansen als ridders, 
als herten met punten, geweien, 
messcherpe zwaarden, bij tijd en wijlen 
een schip dat te ver gaat verjaagd,
als Don Quichotten tegen molens –
 
nu hier op het droge, als vier
oude wijzen, in kleuren van herfst,
in het bruin van de bronsttijd,
als een stel musketiers, een voor allen 
en allen voor een, die de strijd
met de lucht niet zullen ontwijken 
en staan voor het oeroude brullen, 
het burlen van zeeën, voor het diepe 
geluid dat ons raakt in de lurven,
de plaats van de weemoed: het land 
dat verlangt naar het water.

In het programma Beeldspraak geeft de kunstenaar uitleg over het kunstwerk.

Bron: PowerPoint Natuurkunstpark 2008 van Hein Walter.

Kunstenaar

Rob van den Broek is in 1953 geboren. Al sinds zijn jeugd is Van den Broek gefascineerd door materialen, maar vooral door hout. Sinds 1993 is hij werkzaam als zelfstandig vormgever. Oorspronkelijk bedacht en maakte Van den Broek voornamelijk meubelen en lampen, tegenwoordig ook zelf vormgegeven strijkinstrumenten, decors en kunstwerken. 

Als beeldend kunstenaar laat Van den Broek zich ook leiden door wat op zijn weg komt. Zijn objecten ontstaan tijdens een zoektocht uit nieuwsgierigheid naar grenzen van materialen en de spanning die de materialen aankunnen en opleveren. Het gaat Van den Broek in zijn werk om het experiment, het spel met materiaal en vorm, het voortdurend reageren op wat ontstaat en wat zich ontwikkelt.

In 2010 ontving Rob van den Broek de Lelyprijs van het Prins Bernard Cultuurfonds afdeling Flevoland.