De toekomst van Urk

Plaats: Urk

Locatie: Schoolstraat

Kunstenaar: Siemen Bolhuis

Materiaal: brons

Jaar: 1994

Beschrijving:

Siemen Bolhuis kreeg van de gemeente Urk de opdracht om een relatiegeschenk te ontwerpen. De kunstenaar vertelt: “In de tijd dat ik de opdracht kreeg lag de gemeente onder vuur vanwege vermeende fraude. Er liepen rechtzaken. Niet een moment om te pronken als gemeente. Toen kreeg ik het idee dat alleen de jeugd de toekomst heeft”. Op de vraag hoe hij te werk gaat antwoordt Bolhuis: “Alles wat ik weet van de wens van de opdrachtgever zet ik zo helder mogelijk op papier. Daarvoor probeer ik alle relevante informatie te vinden. Heel analytisch. Daarnaast verwoord ik in mijzelf de wens om op deze opdracht een antwoord te vinden dat voor zowel de opdrachtgever als voor mij als kunstenaar precies goed is. Al tekenend en kleine schetsjes boetserend probeer ik dat ontwikkelingsproces, om tot een ontwerp te komen, te bespoedigen. Tot hier is het inspanning en ploeteren. Dus kennis wens en inspanning".

"Ergens in dit proces, altijd op een onbewaakt moment, komt het antwoord op de wens die ik heb verwoord in mijn hoofd. Dat antwoord, het ontwerp, is een cadeautje. Zonder kennis, wens en inspanning was het niet gekomen maar alleen daardoor was het ook niet gekomen. Dat wat de idee geeft zou je de muze kunnen noemen. Soms komt die ingeving snel, na een paar uur bijvoorbeeld en soms zitten er maanden van ploeteren tussen voordat dat gebeurt. Dat ligt buiten mijn macht. Dat proces van een ontwerp uitvoeren is in mijn geval meestal het maken van een geboetseerd model op ware grote. Daarvan maak ik in siliconenrubber een mal. Door middel van deze mal maak ik opnieuw een hol wasmodel waarvan de bronsgieter een brons maakt”. ‘De toekomst van Urk’ verbeeldt een jongetje in de Urkerdracht dat met het tafellaken van z’n moeder droomt te varen als z’n vader. Dat is ook het beeld waar de gemeente Urk zich mee wilde vereenzelvigen. Het voortzetten van de tradities in al zijn aspecten. Het kunstwerkje heeft meegedongen naar een prijs van de Vereniging Nederlandse Gemeente (VNO) voor het meest kunstzinnige relatiegeschenk.

Bij de start van de dorpsvernieuwing op 23 januari 1991 kreeg de toenmalige Commissaris van de Koningin in Flevoland, dhr J.C.L. Lammers het relatiegeschenk aangeboden. Toen kwam het idee boven op de plaats van de dorpsvernieuwing een groter formaat beeld te plaatsen. Het relatiegeschenk werd tot een 70 cm hoog beeld vergroot. De ƒ 30.000,- die het kunstwerk gekost heeft werd betaald uit het beschikbare kunstbudget.

'De toekomst van Urk' is een realistisch kunstwerk. Siemen Bolhuis heeft alles heel gedetailleerd weergegeven. Je ziet dat het jongetje over zijn gestreepte 'baadje' een 'rökkien, een kraagloos jasje, draagt dat in zijn wijde, knielange, geplooide broek gestopt is. Om zijn nek heeft hij een opgerold zijden 'doekien'. Het jongetje loopt op klompen en op zijn hoofd staat een 'karpoets' die met drie strikjes gesloten is. De schuine lijnen van de voorover hellende, op één been balancerende, figuur zorgen voor een heel dynamische voorstelling.

Op het informatiebord staat abusievelijk vermeld dat dit beeldje in 1994 door de toenmalige Commissaris der Koningin H. Lammers onthuld werd. De Leeuwarder Courant van 9 april 1994 meldt echter dat ‘De toekomst van Urk’ op 8 april door plaatsvervangend commissaris der Koningin Dick van Hemmen onthuld werd onder toeziend oog van mevrouw Stiene Kramer, wethouder welzijn, onderwijs en stads- en dorpsvernieuwing. Bij de onthulling was Albert Jan van Dokkum aanwezig. Hij heeft voor het beeld model gestaan. Op de plaats waar nu het beeldje staat, stond vroeger de Wilhelminaschool. Mevrouw Stiene Kramer stond daar nog even bij stil. “Vroeger werd op deze plaats de jeugd onderwezen, onderricht voor de toekomst, wie niets leert heeft geen toekomst, een symbolische plaats”. Daaraan voegde zij toe: ”ik kan niet nalaten u allen, maar in het bijzonder de gemeente Urk, een goede toekomst te wensen. Met de wind in de zeilen, de goede koers houdend, maar in het besef dat niets op eigen kracht mogelijk is”. 

In het programma Beeldspraak geeft de kunstenaar uitleg over het kunstwerk

Met dank aan Siemen Bolhuis voor de verstrekte informatie.

Kunstenaar

Siemen Bolhuis is in 1956 in Soest geboren. Als kind wist hij al dat hij beeldhouwer wilde worden. Hij studeerde van 1975 - 1981 aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede. Sinds 1981 woont en werkt Bolhuis in Almere. Op zijn website zegt hij over zichzelf: “steeds opnieuw komt er iets uit mijn handen dat me verwondert en enthousiast maakt”.
Bolhuis werkt veelal aan de hand van opdrachten, de vraag van een opdrachtgever creatief te beantwoorden ligt in zijn aard. Af en toe maakt hij beelden die niet uit een opdracht voortkomen.

Sinds 2005 werkt Bolhuis, daar waar mogelijk is, samen met de dichter en beeldend kunstenaar Hein Walter.

In Almere-Stad vind je voor het Nuon kantoor het kunstwerk "Blad". Ook de hekken van de Rabobank zijn door Bolhuis vervaardigd. Verder staat in Almere-Stad de beeldengroep "Bedrijfskring", aan de Uithof "Hestia" en in de tuin van het natuureducatie centrum het Eksternes het kunstwerk "De windroos". Aan de Evenaar staat het kunstwerk "Ik ben buiten", op de Hospitaalpromenade "Voortvarend" en bij het scheepswrak aan het Fischerpad staat ook een kunstwerk. Op Urk vind je twee kunstwerken "de Toekomst van Urk" en "de Wereld van Urk". In de binnentuin van woonzorgcentrum de Regenboog in Dronten staat "Pomum Granny".

Ook buiten Flevoland is werk van Bolhuis te vinden, in Weesp staat het kunstwerk Weespermoppenbakker (1989). In Amsterdam werd in 1986 op het Leidseplein een kunstwerk van Wim Kan en Corrie Vonk geplaatst, dat in 1997 in Den Haag is geplaatst. In Enschede staat het kunstwerk "Eikenblad" (1997).