zonder titel

zonder titel
zonder titel zonder titel zonder titel zonder titel zonder titel

Plaats: Schokland, Oud Emmeloord

Locatie: Vluchthavenpad 1

Kunstenaar: Hans Blank

Materiaal: brons

Jaar: 2008


Beschrijving:

Na overleg met de provincie Flevoland hebben de Koninklijke Schuttevaer in samenwerking met de gemeente Noordoostpolder en de Stichting Flevolandschap afgesproken dat op het voormalige eiland Schokland in 2009 een Nationaal Binnenvaartmonument zou worden opgericht. Schuttevaer koos voor Schokland omdat de vluchthaven van het voormalig eiland in het verleden plaats bood aan ruim 200 binnenvaartschepen die moesten schuilen voor barre weersomstandigheden. Het monument moest een eerbetoon worden aan mannen, vrouwen en kinderen die betrokken zijn geweest bij de binnenvaart. Het kunstwerk moest herkenbaar en duidelijk zichtbaar zijn, iets van de binnenvaart, iets bindends, een eresaluut aan de oude binnenvaart op de plaats waar vroeger honderden binnenschepen vluchten bij storm. Hans Blank was één van de 7 potentiële kunstenaars die de werkgroep die het schippersmonument op Schokland voorbereidde in het voorjaar van 2007 selecteerde. Blank zond twee schetsontwerpen in. Het winnende ontwerp werd door Ids Willemsma gemaakt.

Het A.D. van Eck-fonds vond de figuratieve kunstwerken die Blank had ingezonden mooi en heeft ze aangekocht. De tuin van de Lichtwachterswoning bij de haven op Oud Emmeloord was een toepasselijke plek en daar is één van de in brons gegoten schetsontwerpen in 2008 geplaatst. Het andere schetsontwerp, een robuust in brons gegoten schip, is toegevoegd aan het kunstproject 'Huisje, Boompje Beestje' aan de Verhagenlaan in Emmeloord.

Veel werk van Blank heeft een duidelijke relatie met het water en de scheepvaart. Het beeld symboliseert het leven van een schippersechtpaar aan boord van een binnenvaartschip. De kunstenaar heeft de zware en inspannende werkzaamheden aan boord verbeeld en de rol die de schippersvrouw daarbij speelt. De schipper en zijn vrouw tillen het houten luik op waarmee het scheepsruim wordt afgesloten, het meest vitale onderdeel aan boord van het schip. Zij worden daarin bijgestaan door de schippersknecht of hun zoon. Met het kunstwerk wil Blank laten zien dat de schippersvrouw niet alleen "huisvrouw" is, maar aan boord een belangrijke taak vervult. Het onderwerp is tot op zekere hoogte impressionistisch weergegeven.

Voordat Hans Blank aan een groot beeld begint maakt hij eerst kleine schetsontwerpen die hij, vanwege de eindeloze mogelijkheden, in was modellen uitwerkt. In een interview vertelde de kunstenaar hoe hij te werk ging: "eerst maak ik een ijzeren constructie, een soort geraamte. Daarna kneed en boetseer ik met was de beelden om het geraamte. En dan laat ik ze in brons gieten". In het gegoten brons is duidelijk te zien hoe Blank het beeldje vorm gaf. Hij gebruikte de structuur van de geboetseerde was om de expressieve kracht van het kunstwerk te versterken. Door deze robuuste werkwijze en de keuze voor een asymmetrische compositie heeft Hans Blank een dynamisch beeld gemaakt. De bruine kleur kreeg het kunstwerk door het kunstmatig te patineren. Een bronzen beeld dat niet gepatineerd is krijgt in de loop der tijd, onder invloed van de weersomstandigheden, een doffe groene kleur. Om glans aan te brengen en om het patina te beschermen is het kunstwerk afgedekt met een waslaag.

Met dank aan Cisca Roefs, afdeling culturele zaken van de gemeente Noordoostpolder, voor het verstrekken van de informatie.

Kunstenaar

Hans Blank is op 15 januari 1952 in Wormerveer geboren. Van 1969 – 1975  studeerde hij aan Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Daar heeft hij onder anderen les gehad van Paul Grégoire, Piet Esser en Cor Hund.

Blank maakte de eerste jaren na de academie veel beelden geïnspireerd op de Griekse mythologie. Na deze periode waren paarden en stieren vaak het thema in zijn werk. Daarna zien wij zijn liefde voor schepen en varen in zijn kunstwerken en stond het maritieme centraal. Geïnspireerd door de eeuwige strijd op leven en dood tussen de mens en het zeewater als ook de mythes en sagen van de Vikingen en de Kelten creëerde Blank robuuste en krachtige beeldhouwwerken. Hij maakte zijn werken niet vanuit een cultureel heimwee maar vertaalde de mythen en sagen naar een eigen beeldtaal. Blank zei over zijn werk: "Wat ik maak doe ik voornamelijk voor mezelf". Wat zijn beelden gemeen hebben is een geheimzinnige onheilspellende sfeer. Soms voegde Blank stukken natuursteen aan zijn bronzen beelden toe. De ene keer bewerkte hij de steen met archaïsche, symbolische tekeningen, terwijl hij de andere keer gladde, op het strand gevonden stenen gebruikte. Zijn stijl is robuust en krachtig.

Hans Blank hield van de zee. Sinds 1989 woonde en werkte hij afwisselend in Den Oever nabij de Waddenzee en aan de ruige zuidwestkust van Ierland waar hij een atelier aan de Atlantische oceaan had. Keltische invloeden zijn sindsdien in veel van zijn werken terug te vinden. Naast zijn vrije werk voerde hij regelmatig beelden in opdracht uit voor particulieren, bedrijven en overheidsinstellingen. Hans Blank was iemand die graag in alle stilte in zijn atelier werkte. Hij was niet iemand van veel woorden. Zijn klein plastiek draagt een heel ingekeerd impressionistisch karakter, terwijl uit zijn wat grotere beelden juist de vitaliteit en de energie van de mens spreekt. Hans Blank liet zijn bronzen beelden gieten bij bronsgieterij Kemner in Cuijk.

In de zomer van 2006 exposeerde Blank op het voormalige eiland Schokland. Het beeld 'Horizon' werd toen in de pastorie tentoongesteld. In 2007 werd 'Horizon' op de terp van Museum Schokland geplaatst, in 2008 een beeldje van een schippersechtpaar in de tuin van de Lichtwachterswoning op Oud Emmeloord en in 2011 werd een zeilschip geplaatst aan de kunstroute voor kinderen aan de Verhagenlaan in Emmeloord. In 2018 ontwietp Blank de Lelyprijs, een tweejaarlijkse prijs voor innovatief ondernemerschap in Hollands Kroon.

Op 29 januari 2019 overleed Hans Blank geheel onverwachts op 67-jarige leeftijd in zijn woonplaats Den Oever aan een diabetescomplicatie. Op het voormalige eiland Wieringen laat hij diverse tastbare herinneringen achter. Zo zijn het Vissersmonument op de haven van Den Oever en het Vikingmonument bij het Viking Informatie Centrum van zijn hand.