Glas-in-loodramen Weevers

Plaats: Marknesse

Locatie: Oudeweg 2

Kunstenaar: Annemiek Punt

Materiaal: glas en lood

Jaar: 1989 / 1999

Beschrijving:

In de showroom van Mechanisatiebedrijf Weevers aan de Oudeweg 2 in Marknesse hangen twee glas-in-loodramen. Per 1 januari 1989 bestond het bedrijf 40 jaar en dat moest gevierd worden. Maar er is geen toekomst zonder verleden. Daarom werd geopperd om een schilderij van Toon Weevers (1907-1975) te laten maken, de grondlegger van het bedrijf. De toenmalig eigenaren Dik en Trees Weevers hadden bij hun leverancier, Veenhuis uit Raalte, een glas-in-loodraam van de kunstenares Annemiek Punt zien hangen dat ze erg mooi vonden. Toen ontstond het idee om ter gelegenheid van het jubileum Annemiek Punt te vragen een glas-in-loodraam te maken, maar niet alleen met de beeltenis van Toon, maar ook van Truus Weevers (1907-1970), omdat zij net zoveel betekend heeft voor het bedrijf. Het kunstwerk werd tijdens de viering van het 40-jarig bestaan, in de eerste week van 1989, onthuld door de toenmalig directeur, Dik Weevers. Naast een eerbewijs aan de grondleggers van het bedrijf geeft het glas-in-loodraam een idee van de ontwikkeling van het bedrijf. 

Toon en Truus Weevers kwamen via de Wieringermeer naar de Noordoostpolder. Begin 1942 werd Toon Weevers, die in dienst was bij de Directie Wieringermeer, overgeplaatst naar Lemmer waar hij in de nieuwe polder een werkplaats moest opzetten. Op 13 maart 1948 kreeg Weevers van de Directie Wieringermeer (afd. Noordoostpolderwerken) bericht dat deze hem toestemming verleende om zich als smid te Marknesse te vestigen. De Directie liet aan de Emmeloordseweg een noodschuur bouwen. In de hoofdsmederij waren twee hoefstallen opgesteld. De huurovereenkomst voor de noodsmederij ging op 1 januari 1949 in. In een hoek van de smederij had Truus Weevers een kleine winkel waar met name gereedschap als hooi-, aardappel-, bieten-, en mestvorken, graanwieders en zeisen en eenvoudig huishoudelijke artikelen zoals emmers en teilen werden verkocht. In 1953 werd aan de Oudeweg 2 een definitief bedrijfsgebouw in gebruik genomen. De eerste steen voor de nieuwbouw was op 10 oktober 1952 gelegd door de toen 10-jarige Toon Weevers jr..

In het glas-in-loodraam is rondom de portretten van Toon en Truus Weevers de ontwikkeling van het bedrijf in beeld gebracht. Op de achtergrond zien we de noodsmederij en op de voorgrond het smidsvuur met aambeeld. Rechts boven is het bedrijf aan de Oudeweg in Marknesse afgebeeld. Daaronder twee paarden die voor de zaaimachine lopen. In de jaren vijftig van de 20e eeuw werd het werk op het land in rap tempo gemechaniseerd. Het paard werd door de trekker vervangen. Rechts is een Fiat-Agri tractor afgebeeld en links een caterpillar, een rupsvoertuig dat bij de droogmaking van de polder gebruikt is. De potten en pannen staan symbool voor de winkel van Truus Weevers

Bij het 50-jarig bestaan in 1997 werd een tweede glas-in-loodraam onthuld, deze keer met de beeltenis van Dik Weevers (1933-1994). Dik Weevers kwam, nadat hij de ambachtsschool in Sneek doorlopen had, op 1 april 1949 bij zijn vader in de smederij werken. In 1967 nam hij samen met zijn vrouw Trees het bedrijf van zijn ouders over. De naam van het bedrijf werd veranderd in mechanisatiebedrijf Weevers. In 1978 bouwde Weevers een nieuwe hal voor o.a. een permanente opstelling van nieuwe werktuigen en tractoren, De Weevershal. Op 27 juli 1994 overleed Dick Weevers totaal onverwachts in de leeftijd van 60 jaar. Zijn vrouw en hun zoons Adrie en Peter zetten het bedrijf voort. In 1998 namen Adrie en Peter Weevers het bedrijf van hun moeder over.

In het midden van het glas-in-loodraam is het portret van Dik Weevers afgebeeld. Op de achtergrond zien we het bedrijf in Emmeloord. Dik was altijd actief in allerlei commissies en besturen, symbool hiervoor staat het kunstwerk van de Pionier. Weevers was mede-eigenaar van Climax, een fabriek in landbouwmachines. De stortbak staat voor de eigen productie en eigen ontwikkeling. Dik heeft 17 jaar deel uitgemaakt van de Raad van Bestuur van de Metaalunie. De Onze Lieve Vrouwe Sterre der Zee kerk heeft een belangrijke rol gespeeld in het leven van Dik Weevers.

Bron: 60 jaar Weevers Marknesse. Met dank aan mevrouw Trees Weevers en Peter Weevers voor de toelichting bij de glas-in-loodramen.

Kunstenaar

Annemiek Punt is in 1959 in Hengelo geboren. Net als haar vader werd ze glazenier. In de jaren 1970 ging ze in de leer bij glazeniers in Duitsland, waar zij zich de kennis, de techniek en het ambachtelijke handwerk eigen maakte. In 1979 begon zij, op 19-jarige leeftijd, in Denekamp haar atelier voor gebrandschilderd glas-in-lood. Om het gevoel voor kleuren en lijnen in haar kunst nog beter onder controle te krijgen, volgde Punt begin jaren 1980 naast haar werk in het glasatelier een 5-jarige aanvullende HBO studie aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede. In 1994 vestigde zij haar atelier in een voormalig kindertehuis aan de Kloosterstraat in Ootmarsum waar zij alle ruimte heeft om monumentale kunstwerken te ontwerpen en uit te voeren.

Tijdens de eerste jaren van haar carrière richtte Annemiek Punt zich veel op restauratie en reconstructie van glas-in-loodramen in kerken en andere instellingen. In 1996 heeft zij gewerkt aan de restauratie van de ramen in de synagoge in Enschede. Nationale bekendheid kreeg zij in 2006 met het Jaïrus Raam in de Nieuwe kerk in Delft. Sinds 1979 heeft Annemiek Punt meer dan 100 opdrachten uitgevoerd voor gebouwen, kerken, stilte centra, instellingen en woningen, variërend van ramen tot glaspanelen en glasreliëfs. In 2014 werd van haar hand in de Thaborkerk in Hengelo een dynamisch abstract gebrandschilderd glas-in-loodraam van 10 x 3,75 m geplaatst. Haar werk wordt aangeduid onder de stroming abstract expressionisme. 

Het monumentale werk van Annemiek Punt is begin 2016 op initiatief van kunsthistoricus dr. Joost van de Wal onderzocht door kunsthistorica dr. Bernadette Hellenberg Hubar en godsdienstfilosoof prof. Dr. Wessel Stoker. Dit heeft geresulteerd in een definitieve plek van haar monumentaal glaskunstwerk binnen de Nederlandse kunstgeschiedenis. Het werk is onder meer getoetst aan de hand van drie begrippen, schoonheid, betekenis voor de wetenschap en cultuurhistorische waarden.