Schaapscheerder

Plaats: Blokzijl

Locatie: Vestingwal, nabij Kuinderstraat

Kunstenaar: Janno Petter

Materiaal: brons

Jaar: 2016

Beschrijving:

Op de plaats waar het riviertje de Steenwijker Aa in de Zuiderzee uitmondde vernieuwde Steenwijk in 1438 de sluis. In de tweede helft van de 16e eeuw ontstond bij de zeesluis een handelsplaats. In 1581 kreeg Diederik Sonoy de opdracht om deze belangrijke plaats te versterken om de Spaanse vloot op de Zuiderzee te weren. Hierbij speelden met name de Hollandse belangen om de aanvoer van turf en boter te waarborgen een rol. De stad werd omgevormd tot een schans. Het verdedigingswerk, dat uit aarde wallen bestond, besloeg een onregelmatig zeshoek met uitspringende punten, bastions genaamd. In de loop der eeuwen raakte de schans in verval. Na de grote stormramp van 1825 werden de westelijke wallen omgevormd tot zeedijk. Dankzij subsidies van de Europese Unie, de provincie Overijssel en de gemeente Steenwijkerland werd het zuidwestelijk deel van de vestingwallen, inclusief een bastion en het waterfront vanaf de Noordoostpolder, in 2006-2008 op historisch verantwoorde wijze hersteld.

Op de vestingwal, die in het verleden 'Schapenwal' genoemd werd omdat daar destijds schapen het gras begraasden, werd op 1 oktober 2016 het laatste kunstwerk van de Kunstroute Blokzijl geplaatst. Het bronzen kunstwerk is gemaakt door de kunstenaar Janno Petter. Het figuratieve beeldje toont een schaapscheerder die het schaap op zijn rug/billen heeft gelegd zodat het tijdens het scheren niet kan tegenstribbelen. De scheerder zit op zijn knie over het schaap gebogen. De houten sokkel waarop het kunstwerk staat is gemaakt van een oude rondhouten paal die minimaal 30 jaar geleden uit de wateren rond het historische havenstadje is opgevist en waarschijnlijk ooit gebruikt is voor de beschoeiing in de omgeving van Blokzijl. 

Kunstenaar

Janno Petter is in 1965 in Dwarsgracht geboren. Al op jonge leeftijd viel zijn creatieve talent op. Na de lagere school volgde hij in Meppel een opleiding tot timmerman. Veel zin om timmerman te worden had hij echter niet maar hij moest wat. Bezig zijn met hout was voor de jonge Janno het maken van reliëfs in planken, een techniek die niet werd onderwezen, maar die hij zichzelf eigen had gemaakt. Zijn leraren waren daar zo van onder de indruk dat ze hem adviseerden om toch maar geen timmerman te worden maar naar de kunstacademie te gaan. 

Na een avondopleiding aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede studeerde hij aan de Academie Minerva in Groningen. Na zijn studie keerde hij terug naar Dwarsgracht en werkte in het atelier achter zijn ouderlijk huis. 

Zijn oeuvre bestond uit mix van intieme vrouwengestalten en forse werklieden, bezig in de traditionele beroepen die in het gebied rond Dwarsgracht uitgeoefend werden. In 2008 werd in Dwarsgracht een levensgroot bronzen beeld van een baggeraar geplaatst. Janno Petter overleed in 2010. Bron: jannopetter.nl