Paraplu

Plaats: Creil

Locatie: Utrechtsestraat

Kunstenaar: Kunstenmakers Collectief Creil

Materiaal: roestvrijstaal

Jaar: 2003

Beschrijving:

In 1957-1958 werd de Rooms-Katholieke St. Nicolaaskerk onder architectuur van J. Hendriks, W. van der Sluys en L. van der Bosch gebouwd, een opvallende vierkante kerk in de vorm van een stolpboerderij. Vanwege de ontkerkelijking werden de parochies van Creil, Bant en Rutten in 1991 samengevoegd. De St. Nicolaaskerk werd aan de eredienst onttrokken en door Mercatus woondiensten verbouwd tot een Zorg- en Welzijnscentrum dat de naam Saalicon kreeg. Saalicon is gevormd uit de letters van Nicolaas en daarom is Saalicon een anagram van Nicolaas. In opdracht van Mercatus en Dorpsbelang Creil heeft het Kunstenmakers Collectief Creil in 2003 een kunstwerk voor het Saalicon gemaakt. Het was de bedoeling dat het kunstwerk 'Paraplu' op het dak van het Saalicon geplaatst zou worden, maar door de grootte was dat niet mogelijk.

Daarom is 'Paraplu' op 22 juni 2003 in het bijzijn van de heer Harmen Scholtalbers van Mercatus, achter het 'Saalicon', in de tuin bij het appartementengebouw aan de Utrechtsestraat geplaatst. Tuinspecialiste Mariëtte van Hees heeft de tuin zo ontworpen dat de paraplu niet gestoord wordt door andere elementen. De iets scheefstaande paraplu is gemaakt van roestvrijstaal en heeft een hoogte van 4,90 meter en een doorsnede van 2,90 meter. Het woord paraplu komt van het Franse parapluie, dat zoveel betekent als "tegen de regen". De paraplu stamt af van de parasol (zonnescherm), die vanaf de Renaissance steeds meer door de hogere klasse in de Westerse wereld gebruikt werd als statussymbool. Aan een witte huid kon men zien dat men niet buiten hoefde te werken. Geleidelijk aan begon men parasols ook als regenscherm te gebruiken. Rond 1760 werden de termen paraplu en parasol in Frankrijk wettelijk vastgelegd. Het kunstwerk dient in "moeilijke tijden" als paraplu en in "zonnige tijden" als parasol. Het scherm heeft openingen, omdat je nu eenmaal niet alles kan tegenhouden.

Kunstenaars

Kunstenmakers Collectief Creil (KCC) bestaat uit drie inwoners van het dorp. Het KCC wordt gevormd door Jos Becker, Lauran Hermus en Jan Meurs, die naast hun fultime baan zich bezighouden met het maken van kunst. De voorkeur gaat daarbij uit naar objecten van ijzer, die altijd figuratief zijn, dus herkenbare kunst. Jos Becker werd in 1952 geboren in Nieuwe Pekela en verhuisde op 2-jarige leeftijd met zijn ouders naar het Wrakkenpad in Creil. Begin jaren 1970 bedacht Becker het 'Dijkfeest' en ook was hij bij één van de eerste schuurfeesten betrokken. Jos Becker heeft 20 jaar politiek bedreven waarvan 8 jaar als wethouder. Sinds 2002 runt hij samen met zijn vrouw het Tulpen- en informatiecentrum. Hij was 6 jaar voorzitter van het Tulpenfestival, 6 jaar voorzitter van StEP en voorzitter van theater 't Voorhuys. In januari 2014 werd Becker uitgeroepen tot polderpionier vanwege zijn jarenlange voorzitterschap van StEP. Lauran Hermus is op 24 november 1955 geboren in Creil. Op jonge leeftijd was hij al bestuurlijk actief in de organisatie van de Katholieke Plattelands Jongeren. Vervolgens actief in de Land- en tuinbouworganisatie Flevoland en de ABTB afdeling Creil, het schoolbestuur, de carnavalsvereniging, raadslid en van 2012 tot 2018 voorzitter van de vereniging Dorpsbelang Creil. Op 28 april 2018 kreeg Hermus een Koninklijke onderscheiding uitgereikt. Hij werd benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Ook Jan Meurs, die een akkerbouw- en bloembollenbedrijf heeft, is voorzitter van Dorpsbelang geweest. In 2013 werd hij benoemd tot erelid van SC Creil.