Waterschip NC12

Plaats: Espel

Locatie: Westermeerweg 39

Maker:

materiaal: eikenhout

Jaar: 17e eeuw

Beschrijving:

Op 3 januari 1983 werd melding gedaan van scheepshout op kavel NC12. Bij de verkenning op 4 en 10 januari door de afdeling Scheepsarcheologie van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders werd een zwaar gehavend, karveel gebouwd waterschip met een lengte van ca. 19 m aangetroffen. Het waterschip was voorzien van een bun, een ruim dat in open verbinding stond met het buitenwater, zodat de gevangen vis enkele dagen levend kon worden bewaard. Dit verklaart de benaming van het schip. 

Het waterschip was in de 16e en 17e eeuw het meest kenmerkende vissersschip op de Zuiderzee. Het was zeer geschikt om met sleepnetten te vissen. De hiertoe benodigde trekkracht vereiste een flink zeiloppervlak en een goed gevormd, sterk gebouwd schip. Bij een zwakke constructie zou het schip uit elkaar getrokken worden. Het waterschip kenmerkte zich door een rechtopstaande, zeer licht gekromde voorsteven met aan de voorkant een enorme scheg. Naar achteren verliep de vorm in een gepiekt achterschip met stevenroer. De grote scheg en de geveegde piek zorgden er voor dat een waterschip geen zijzwaarden nodig had. De waterschepen werden gebruikt door de Hollandse vissers die onder de oostkust visten. 

Uit het bodemprofiel blijkt dat het visserschip op kavel NC12 in de 17e eeuw is vergaan. Het scheepswrak is in situ bewaard gebleven. Het schip ligt onder zware slagzij en niet meer in constructieve samenhang in de bodem.