zonder titel

Plaats: Lelystad

Locatie: Oostvaardersdijk

Kunstenaar: Simcha Roodenburg

Materiaal: hout

Jaar: 1997

Beschrijving:

Aan de Oostvaardersdijk staat het gebouw van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Het gebouw is in opdracht van het Nederlands Instituut voor Scheeps- en onderwater Archeologie (het NISA) ontworpen door architect Kees Christiaanse. Bij de bouw werd 1% van de bouwkosten gereserveerd voor een kunstwerk. Het NISA verstrekte de opdracht voor het kunstwerk aan de Amsterdamse kunstenaar Simcha Roodenburg.

Op het grasveld, nabij de sluis bouwde Roodenburg, samen met zijn toenmalige assistent Daan Diederiks, in de winter van 1997 een constructie van hout. Al bouwend, zonder voorafgaande schets of maquette heeft Roodenburg een beschutte plek gecreëerd. Door de ingesloten boom, het ruwe organische materiaal en de geschakelde opbouw is het kunstwerk een vanzelfsprekend gegeven geworden in zijn omgeving. De tand des tijds heeft het niet ongemoeid gelaten. En dat is voor Simcha Roodenburg van belang.

In 1996 zegt hij daarover: " Belangrijk bij mijn beelden is dat zij tot stand komen doormiddel van een groeiproces en daardoor vanuit een centrum uitdijen in de ruimte. Ten grondslag aan de beelden ligt systeem, constructie en ritme. Maar voor de aanschouwer zijn deze aspecten niet direct zichtbaar. Het centrum of de basis van mijn werk is meestal met de aarde verbonden. Door deze groeiende stapeling van een kern naar de ruimte en omdat de beschouwer mijn beelden niet in een oogopslag kan overzien wordt hij geprikkeld eromheen te lopen. Vanuit de verschillende invalshoeken ontdekt hij altijd weer andere aspecten, ruimtelijke dimensie en diversiteit in mijn werk".

Kunstenaar

Simcha Roodenburg is in 1963 in Amsterdam geboren. Roodenburg is gefascineerd door geschiedenis. Hierdoor wordt voor hem mede het specifieke karakter van de plek bepaald. Daarnaast speelt mee dat de kunstenaar in zijn werk een voorkeur toont voor het werken met hout. Met name het construeren van bouwsels met ruw hout, gebruik makend van traditionele verbindingen zoals de ‘zwaluwstaart’.

De kunstenaar maakt zijn beelden altijd ter plekke, waarbij op voorhand alleen de afmetingen in grove lijnen vastliggen. Het beeld bevat geen spijkers, schroeven of lijm. De houten planken zijn met houtverbindingen aan elkaar bevestigd en worden door de constructie en hun gewicht bijeen gehouden. Centrale thema’s in zijn werk zijn systeem, ritme en constructie.