Plan-Kloppenburg en Faddegon

Plan-Kloppenburg en Faddegon

Beschrijving:

De discussie over de inpoldering van de Zuiderzee laaide in de tweede helft van de negentiende eeuw weer op. De stormen van eind 1836, die overstromingen veroorzaakten in de omgeving van Amsterdam en Leiden, waren de aanleiding voor de inpoldering van de Haarlemmermeer en leidden tot meer ambitieuze plannen voor landwinning. In 1848, het jaar dat begonnen werd met de droogmaking van de Haarlemmermeer, kwamen Jakob Kloppenburg (1824-?) en Pieter Faddegon Pzn. (1807-1889) met het plan "De indijking en droogmaking van de Zuiderzee en het IJ". Beiden waren geen deskundigen op het gebied van de waterbouwkunde: Kloppenburg was een zeepfabrikant en Faddegon een werktuigkundige die zichzelf een uitvinder noemde. Technische en waterstaatkundige aspecten kwamen in Plan-Kloppenburg-Faddegon nauwelijks aan bod. Het plan behelsde het droogleggen van de Zuiderzee ten zuiden van de lijn Enkhuizen-Stavoren en het aanleggen van dijken tussen de Waddeneilanden. Een nieuwe waterweg zou Amsterdam met de Noordzee verbinden. Met de waterafvoer vanaf de IJssel was geen rekening gehouden. Het was geen waterstaatkundige oplossing, maar vooral gericht op landaanwinst. Het plan zou circa 268.000 ha land opleveren.