Waterschapshuis

Waterschapshuis
Waterschapshuis Waterschapshuis Waterschapshuis Waterschapshuis Waterschapshuis Waterschapshuis Waterschapshuis Waterschapshuis

Plaats: Lelystad

Locatie: Lindelaan 20

Architect: Jan Hendrik Ruiter

materiaal: glas, baksteen

Jaar: 2000


Beschrijving:

Aan de Zuigerplasdreef staat het hoofdkwartier van het Waterschap Zuiderzeeland. In 1997 werd een prijsvraag gehouden waar het ontwerp van architect Jan Ruiter uitgekozen werd. Aan het bouwkundige ontwerp zaten verschillende stedenbouwkundige voorwaarden vast. Het gebouw moest 6 bouwlagen hebben en een soepele overgang vormen met het achterliggende park. Het gebouw telt 5 bouwlagen, als zesde bouwlaag zijn op 22 juni 2002 4 meter hoge dakschilden geplaatst. Een storm in oktober 2002 heeft de dakschilden zo ernstig ontwricht dat deze omwille van de veiligheid van medewerkers en voorbijgangers 6 november 2002 weer verwijderd zijn. "De kroon is van het werk", aldus architect Ruiter.

Het Waterschapshuis staat op 336 heipalen met een gemiddelde lengte van 10 meter. Het is opgetrokken als beton bouwskelet en heeft glazen vliesgevels. Bij skeletbouw worden eerst de kolommen en balken gebouwd. Dan krijg je een open constructie, waar je dwars doorheen kunt kijken. Pas daarna worden de muren en de vloeren aangebracht. Die hoeven elkaar niet te dragen en kunnen daarom van heel licht materiaal zijn. Op deze manier zijn grote ruimte mogelijk. In de skeletconstructie hoeft ook de buitenmuur niets te dragen of ondersteunen. Daarom kan hij bijvoorbeeld van glas zijn (vliesgevel). Het Waterschapshuis ligt op een schiereiland en is geïnspireerd op het water. De ronde, naar het water en stadscentrum gekeerde westgevel is een glaswand, even doorzichtig als helder water en open naar de samenleving. De glazen panelen onder en boven de ramen wekken de indruk dat je een doorkijk hebt naar het achterliggende park. De niet dragende binnenwanden tussen de vertrekken zijn van glas, zodat het daglicht diep in het gebouw kan doordringen. De torens zijn opgetrokken van lichte baksteen. Hiervoor hebben de metselaars zo'n 500.000 stenen gebruikt.

Op alle gemalen van Flevoland prijkt een vierregelig gedicht dat door Niels Blomberg geschreven werd. Blomberg is de eerste waterdichter in Nederland. Geïnspireerd door het verschijnsel Dichter des Vaderlands en stadsdichter, besloot Waterschap Zuiderzeeland in 2006 op zoek te gaan naar een waterdichter. Uit 70 inzendingen werd Niels Blomberg gekozen. In augustus 2010 schreef Blomberg onderstaand gedicht dat in zwarte letters op de gevel prijkt. Het gedicht beschrijft de werkzaamheden in het Waterschapshuis.

LUISTER NAAR HET STADIG STROMEN
VAN GEZEKERD EN GEZUIVERD WATER
NAAR VEILIGHEID VERANKERD IN BASALT
DIT IS HET HUIS VAN HET WATERWETEN

Voor het Waterschapshuis is het kunstwerk 'De Negen Kokkels' geplaatst, dat de relatie tussen zuivering van oppervlakte water en het waterschap symboliseert. Voor de ingang staat het kunstwerk 'Steekbaken'.